KIEDY RODZIC WYBIERA SIĘ ZE SWOJĄ POCIECHĄ NA PIERWSZĄ WIZYTĘ DO LOGOPEDY, PEWNIE CZĘSTO ZASTANAWIA SIĘ, JAK BĘDZIE ONA PRZEBIEGAŁA. MOŻE W ZWIĄZKU Z TYM ODCZUWAĆ ZDENERWOWANIE I LĘK. SPRÓBUJMY ZATEM NIECO PRZYBLIŻYĆ PRZEBIEG TAKIEGO SPOTKANIA, ABY ROZWIAĆ RODZICIELSKIE NIEPOKOJE.
O co warto zadbać jeszcze przed spotkaniem? Jak przygotować dziecko? Czy coś ze sobą zabrać?
Przed umówionym spotkaniem warto w swobodnej rozmowie powiedzieć dziecku, że wspólnie pójdziecie
do pani, która lubi bawić się z dziećmi i z nimi rozmawiać. Będzie tam dużo ciekawych gier, książek i zabawek. Nie należy uprzedzać dziecka, aby starało się u pani pięknie mówić albo, że ta pani będzie sprawdzała
czy dziecko ładnie mówi. Takie informacje wywołują niepotrzebny stres i w efekcie dziecko może nie odzywać się wcale albo mówić niewiele
i bardzo cicho, co znacznie utrudnia lub uniemożliwia przeprowadzenie badania. Dodatkowo, jeśli dziecko będzie na siłę realizowało głoski, których potocznie nie używa lub sztucznie będzie zmieniało ich brzmienie wynik badania może zostać zafałszowany. Badanie logopedyczne zwykle rozpoczyna się od wywiadu z rodzicem. Trzeba podkreślić, że nieoceniona jest szczerość i przekazanie rzetelnych informacji, dlatego warto przed wizytą przypomnieć sobie najważniejsze informacje dotyczące dotychczasowego rozwoju dziecka.
RODZICU PAMIĘTAJ, ŻE TWOJA ROZMOWA Z LOGOPEDĄ JEST WAŻNYM ELEMENTEM POSTAWIENIA DIAGNOZY!
Podczas wywiadu dziecko spędza czas na zabawie. Dla logopedy jest to okazja do pierwszych obserwacji, natomiast dla dziecka czas na oswojenie się z nowym miejscem. Informacje o które może zapytać logopeda dotyczą:
- przebiegu ciąży (czy była zagrożona, czy mama przyjmowała w tym czasie leki, czy chorowała, czy narażona była na czynniki szkodliwe,
np. na silny stres) - przebiegu porodu (czy odbył się w planowanym terminie, czy poród był naturalny czy poprzez cesarskie cięcie, czy w czasie porodu pojawiły
się komplikacje) - stanu zdrowia dziecka po urodzeniu (ewentualne zaburzenia, waga, punkty w skali Apgar)
- rozwoju fizycznego dziecka (w którym miesiącu dziecko siadało, raczkowało, kiedy postawiło pierwsze kroki)
- rozwoju mowy dziecka (kiedy dziecko zaczęło gaworzyć, wypowiadać pierwsze słowa, budować proste zdania, czy mowa była zrozumiała
dla osób spoza najbliższego otoczenia dziecka) - sposobu karmienia (karmienie piersią czy butelką), korzystania ze smoczka
- obecnego stanu zdrowia (czy dziecko często choruje, czy korzystało ze specjalistycznych konsultacji medycznych, czy cierpi na chorobę przewlekłą, czy znajduje się pod stałą opieką specjalistyczną)
- występowania w rodzinie nieprawidłowości w rozwoju mowy
- występowania w rodzinie zaburzeń typu: niedosłuch, niepełnosprawność intelektualna, chorób genetycznych, chorób o podłożu neurologicznym
Musimy pamiętać, że im młodsze dziecko trafia na diagnozę, tym wywiad z rodzicem może być bardziej szczegółowy.
Mamo, tato, na pierwsze spotkanie warto zabrać:
- książeczkę zdrowia dziecka,
- wyniki dotychczasowych badań (np. badania słuchu, badań neurologicznych, psychologicznych) jeśli z jakiegoś powodu były przeprowadzane
Następnym krokiem podczas wizyty jest badanie mowy. Na tym etapie diagnoza przebiega różnie, tzn. zależy od wieku dziecka i od widocznych „na pierwszy rzut oka” zaburzeń. Logopeda ocenia m. In. komunikację z dzieckiem, wymowę, poziom rozumienia poleceń, umiejętność budowania zdań, zasób słownictwa, budowę i sprawność narządów artykulacyjnych, sposób oddychania, połykania, fonację, słuch fonematyczny, pamięć słuchową, lateralizację oraz ogólne funkcjonowanie dziecka. O rodzaju i doborze prób badawczych decyduje logopeda. Warto zaznaczyć,
że zadania najczęściej przybierają formę zabawy, co jest bardziej przystępne dla dziecka.
Zdarza się, że pierwsza wizyta ma charakter adaptacyjny. Nie każde dziecko jest na tyle otwarte, by już podczas pierwszego spotkania nawiązać dobry kontakt z logopedą. Potrzeba wtedy więcej czasu na wzajemne zapoznanie się oraz oswojenie dziecka z nowym miejscem i sytuacją. Zarówno rodzic jak i logopedą muszą wówczas być dla dziecka wsparciem, wykazać się większą cierpliwością i zrozumieniem. Przebieg pierwszego spotkania zależy zatem nie tylko od logopedy, ale też od samego dziecka – jego potrzeb, otwartości i chęci współpracy.
Po przeprowadzeniu badania, logopeda dzieli się z rodzicem swoimi spostrzeżeniami, omawia zauważone trudności oraz informuje o ewentualnej konieczności rozpoczęcia terapii. Może również zalecić przeprowadzenie konsultacji specjalistycznych celem pogłębienia diagnozy. Zależnie od stwierdzonych potrzeb może zatem pokierować dziecko np. do laryngologa, foniatry, ortodonty, psychologa, neurologa. Zwykle już po pierwszej wizycie przekazuje także pierwsze wskazówki do pracy
z dzieckiem na terenie domu.